تأثیر عوامل روان شناختی بر پافشاری بر تعهدات اولیه ی تصمیم، به واسطه ی ادراک از ریسک مدیران (مورد مطالعه : مدیران شرکت های بازرگانی شهر مشهد)

پافشاری غیرمنطقی بر تعهدات و تصمیات، پدیده شناخته شده ای است که در آن افراد و سازمان ها به سرمایه گذاری در آن چه که مشخص است تصمیم و اقدامی شکست خورده وزیان ده است، ادامه می دهند. عوامل مختلفی درصدد تبیین این پدیده هستند، که از میان این عوامل، عوامل روان شناختی بیش ترین نقش را در توجیه این پدیده دارند. در تحقیق حاضر هدف، تعیین تأثیرگذاری عوامل روان شناختیِ خودکارآمدی، خودتوجیهی و امید بر پافشاری بر تعهدات مدیران شرکت های بازرگانی مستقر در شهر مشهد و هم چنین تعیین این تأثیرگذاری از طریق متغیر واسط ادراک از ریسک می باشد. در تحقیق حاضر، ده فرضیه مطرح شد. روش تحقیق، ماهیتی پیمایشی- کاربردی دارد. داده های این تحقیق با نظرسنجی از مدیران شرکت های بازرگانی شهر مشهد، از طریق پرسش نامه جمع آوری شده است. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ بزرگ تر از 70،. برای سازه های مختلف پرسش نامه، پایایی آن را مورد تأیید قرار داد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آماری مدل های معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که اولاً بین عوامل خود کارآمدی، خود توجیهی و امید، با پدیده ی پافشاری بر تعهدات در میان مدیران بازرگانی شهر مشهد رابطه معنادار وجود دارد. ثانیاً بین عامل امید و خودکارآمدی با ادراک از ریسک مدیران رابطه معنادار و بین خودتوجیهی و ادراک از ریسک آنان رابطه غیر معنادار وجود دارد. ثالثاً از سوی دیگر با توجه به رد شدن رابطه بین ادراک از ریسک و پافشاری بر تعهدات روابط غیرمستقیم میان عوامل روانشناختی و پافشاری غیرمعنادار بودند.